GSM

‘k Verloor mien hoar, mien jeugd;
hoogbejoard, al dichte bie de dood, 
mor aan ’t straand vin ik ’n schelp 
en bin votdoadlek weer ’n kind. 
‘k Hol ’t klaainood even tegen ’t oor 
om stille noar de zee te luustern, 
zoas ‘k dat vrouger ook groag dee. 

Jongkerels koiern kaalm veurbie, 
Zain mie stoan en ik heur fluustern: 
‘Och, kiek toch ’t old fossielje ais. 
Wat is hai wies mit zien mobieltje.’ 

( Ger Siks in het tiedschrift veur Grunneger kultuur, december 2000 ) 

Een merkwaardig fenomeen: de alom herlevende belangstelling voor de streektalen. Bij de niet – sprekers is de belangstelling vaak nog het grootst. Wij hebben ons in een serie van artikelen verdiept in het waarom en in de achtergronden van deze ‘dialectrenaissance’ in ons land.

 

 



              © website